جرم جعل در حقوق جزای امروز، از جمله جرایم خطرناك است كه در اكثر موارد منجر به بردن اموال دیگری میشود اما از آن جایی كه آسایش و رفاه عمومی را در سطح وسیعی خدشهدار میسازد آن را به عنوان یكی از جرائم علیه آسایش عمومی برشمردهاند.
جرم جعل همچون بسیاری از پدیدههای انسانی متأثر از پیشرفت علوم و دستاوردهای جدید بشری متحول گشته و مصادیقی چون تراشیدن، محو، خراشیدن، الحاق، غیره جای خود را به مفاهیم جدیدی چون تغییر یا ایجاد، محو یا متوقف نمودن دادهها، داده است. فناوریهای جدید براحتی در دسترس عموم قرار گرفته و افراد با داشتن كمی مهارت در این زمینه میتوانند سندی را عینا تشبیه سازی نمایند به گونهای كه تنها با مراجعه به مرجع صادر كنندهی این اسناد میتوان از صحت و سقم آن علم حاصل نمود. تا این مرحله از جعل، اركان جعل كلاسیك تغییری نیافته با ظهور رایانهها و اهمیت یافتن اسناد الكترونیكی در زندگی مدرن امروز و تاثیرات زیانباری كه دست بردن در این اسناد به دنبال داشت موجب گردید تا رایانهها از ابزاری ساده جهت ارتكاب جرم به ایجاد فضایی جهت ارتكاب جرائم سایبری تبدیل گردد و این امر لزوم برخورد كیفری را در این خصوص نمایان ساخت این در حالی است كه قوانین موجود در خصوص جعل سنتی پاسخگوی این گونه جرائم نبود لذا قوانینی در این خصوص به تصویب رسید از جمله 3 قانون جرائم رایانهای تجارت الكترونیكی و قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح كه بوسیله آنها قانونگذار به جرم انگاری در خصوص جعل رایانهای پرداخته است.
با توجه به جدید بودن قوانین مذكور تحقیقات گستردهای در قالب كتب و پایاننامههای علمی به چشم نمیخورد همین امر سبب ایجاد دغدغه راجع تبعات قانونگذاری و امكان افزایش اقدامات تامینی یا پیشگیرانه در خصوص جرائم سایبری و نیز تاثیرات قوانین مصوب بر ارتكاب جرم گشته است.
این تحقیق سعی دارد به سئوالاتی از این دست پاسخ دهد كه ماهیت جرم جعل رایانهای چیست؟ اركان متشكلهی این جرم كدامند و این نوع از جعل چه تفاوت و تشابهی با نوع سنتیاش داشته و با مقایسه این دو نوع جرم به ویژگیها، فواید و معایب قوانین موجود و اقدامات قانون گذار و ارائه راههای بهبود وضعیت كنونی پرداخته شده است در این پایان نامه تلاش میگردد با بررسی هر 2 جعل چه از نوع سنتی و رایانهای و قوانین موجود از تشتت آراء كاسته و در بهبود تفسیر قوانین كمك موثری نماید.
تحقیق پیش رو در سه فصل تنظیم شده كه فصل اول آن شامل كلیات، مفاهیم و تعاریف، فصل دوم آن در خصوص مقایسه اركان جعل رایانه ای وسنتی بوده و فصل سوم به مجازات و سایر مشركات این دو جعل خواهد پرداخت و در نهایت با ارائه نتیجهگیری به سئوالات پیشرو پاسخ داده خواهد شد.
فصل اول :
کلیات
کلیات
در این فصل به منظور آشنایی بیشتر با موضوع پژوهش، ضرورت دارد نخست تعریفی از جرم و پس از آن مفهوم جعل چه از منظر رایانهای و چه از نظر سنتی بپردازیم و سپس به تحول تاریخی و قانون گذاری جرایم یاد شده خواهیم پرداخت.
این فصل دارای 2 مبحث است كه مبحث اول آن به تعاریف، مبحث دوم تاریخچه و به لزوم تصویب قانون جرائم رایانهای با در نظر گرفتن قوانین پیشین خواهد پرداخت.
1-1 تعاریف
1-1-1 تعریف جرم
به موجب ماده 2 قانون مجازات اسلامی «جرم هر فعل یا ترك فعلی است كه در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد»
1-1-2 تعریف جرایم رایانهای
طیف وسیعی از افعال مجرمانه كه در ذیل مفهوم جرائم رایانهای قراردارند و ماهیت متغیر آنها كه ناشی از پیشرفت لحظهبه لحظهای فناوری اطلاعات و شیوههای سوء استفاده از آن است ارائه تعریفی جامع و مانع از این جرایم را مشكل نموده است تا آن جایی كه در جدیدترین جامعترین سند بینالمللی موجود در این زمینه (كنواسیون جرایم سایبر 2001 بوراپست) تعریفی در این جرائم به عمل نیامده است.[1]
در سال 1986 سازمان همكاری و توسعه اقتصادی جرم رایانهای را چنین تعریف كرده است: «هرگونه سوء استفاده از رایانه از جمله رفتار غیر قانونی غیر اخلاقی یا غیر مجاز مربوط به پردازش اتوماتیك و انتقال دادهها»[2]
كمیته اروپایی مسائل جنایی در شورای اروپا در سال 1989 در گزارش كار خود بیان كرد كه «هر فعل مثبت غیر قانونی كه رایانه، ابزار یا موضوع جرم باشد جرم رایانهای است به عبارت دیگر هر جرمی كه ابزار یا هدف آن تاثیرگذرای بر عملكرد رایانه باشد در تعریف دیگری آمده است: هر عمل مثبت غیر قانونی كه در آن، رایانه ابزار یا موضوع جرم باشد، جرم رایانهای است»[3]
در حقوق ایران تعریفی اجمالی و مققن در خصوص جرائم رایانهای وجود ندارد و تمایز آنها از جرایم سایبر چندان واضح و مشخص نیست شاید به این دلیل قانونگذار ایران در قانون جرائم رایانهای مصوب 5/3/1388 تعریفی از جرائم رایانهای ارائه نداده است لیكن بررسی جرائم مندرج در این قانون نشان میدهد كه قانون گذار جرایم رایانهای را در معنای عام و موسع به كار برده است كه شامل جرائم سایبر نیز میشود.
از این رود با در نظر گرفتن مفهوم فضای تبادل اطلاعات و دیدگاه موسع قانون گذار، جرم رایانهای، هر فعل یا ترك فعل است «در» یا «از طریق» یا به «كمك» رایانه یا از طریق اتصال به اینترنت، به طور مستقیم یا غیر مستقیم رخ میدهد و در قانون برای آن مجازات تعیین شده است. بنابراین میتوان گفت هر فعل یا ترك فعلی كه به وسیله رایانه یا با اخلال یا نفوذ در سامانههای رایانهآی صورت پذیرد و به موجب قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد جرم رایانهای است.
1-1-3 طبقهبندی جرایم رایانهای
جرایم رایانهای را میتوان به 2 شیوه سنتی و مدرن دستهبندی كرد:
بند 1- طبقه بندی سنتی: در این شیوه جراین مطرح در رایانه را در دستههای رایج در حقوق جزای اختصاصی قرار میدهند: مثلا جرم جاسوسی رایانهای، در زمره جرایم علیه امنیت قرار میگیرد و جرم سرقت و كلاهبرداری رایانهای در جرائم علیه اشخاص دستهبندی میكنند.
بند 2- طبقه مدرن: كسانی كه معتقد به جرم انگاری خاص در حوزه جرائم رایانهای و فضای مجازی هستند دستهبندی متفاوت و مدرنی در این جرائم ارائه میكنند:
– جرائم رایانهای محض: مانند دسترسی غیر مجاز، جاسوسی رایانهای، تخریب دادهها
– جرائم مرتبط با رایانه: مانند كلاهبرداری، سرقت و جعل رایانهای
– جرائم محتوایی یا جرائم علیه محتوا: مانند خشونت در فضای مجازی، جرائم علیه اخلاق، عفت و نظم عمومی .
در قانون جرایم رایانهای به این تقسیمبندی توجه نشده و قانونگذار این قانون را در سه بخش كلی شامل جرائم و مجازاتها، آیین دادرسی و سایر مقررات تنظیم نموده است.[4]
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی ه
فرم در حال بارگذاری ...