وبلاگ

سازگاری­های عضلانی ناشی از انواع تمرینات مقاومتی، یکی از چالش­های بحث برانگیز در بین محققین و متخصصان علوم ورزشی به شمار می­رود. بر اساس نتایج برخی از مطالعات گذشته، شرکت در تمرینات مقاومتی باعث افزایش قدرت و اندازه عضلات درگیر می­شود [27،26]. تغییر در قدرت و اندازه عضله پس از تمرینات مقاومتی به دلیل سازگاری عصبی و هورمونی ناشی از تمرین اتفاق می­افتد [31]. لذا ارزیابی تغییرات عضلانی متعاقب تمرین بویژه تمرینات مقاومتی، نیازمند مطالعه تغییرات عصبی و هورمونی ناشی از این تمرینات است. در این بین، تأثیر دستگاه­ غدد درون ریز برسازگاری­های ناشی از تمرین از اهمیت بیشتری برخوردار است. زیرا براساس شواهد پژوهشی موجود، تغییر در میزان ترشح برخی از هورمون­ها متعاقب تمرینات مقاومتی، عامل اصلی در سنتز پروتئین پس از تمرینات مقاومتی و ایجاد سازگاری­های مثبت در ساختار عضلات اسکلتی است [18].

 

­در چند دهه گذشته، انجام تحقیقات گسترده­ در زمینه نوع تازه­ای از تمرینات مقاومتی به نام تمرینات مقاومتی BFR [40-38]، باعث رشد و توسعه روش­شناسی این تحقیقات شده است. بیشتر تحقیقات انجام شده دراین خصوص بر تأثیر تمرینات مقاومتی BFR بر قدرت و اندازه عضله بدون در نظر گرفتن سازگاری هورمونی مرتبط با افزایش قدرت و تغییر ساختاری عضلات اسکلتی تمرکز کرده­اند. از آنجائیکه بیشترین سازگاری در ساختار عضله اسکلتی پس از تمرینات مقاومتی، در زمان استراحت پس از تمرین و در دوره برگشت به حالت اولیه اتفاق می­افتد [41]، به نظر می­رسد تغییر در ساختار عضله پس از تمرینات مقاومتی BFR که جریان خون پس از محدود شدن مقطعی در طول تمرین، مجدداً برقرار می­شود، بیشتر تحریک شود. علاوه بر این، مطالعات متعددی افزایش قابل توجه هورمون رشد را به تمرینات مقاومتی یک جلسه­ای BFR گزارش کرده اند[42،36،31]؛ این ­در حالیست ­که نتایج مطالعات در زمینه­ی پاسخ هورمون­های IGF-1، کورتیزول و تستوسترون به تمرینات مقاومتی یک جلسه­ای BFR متناقض است [120] . بر اساس مطالعات محقق، درزمینه­ی سازگاری­های بلند مدت هورمون­های رشد، IGF-1، کورتیزول و تستوسترون به دنبال تمرینات مقاومتی BFR مطالعات محدودی وجود دارد. در حالیکه به نظر می­رسد سطح این هورمون­ها با افزایش هایپرتروفی عضله که پس از حداقل 8 روز [31] . تمرینات مقاومتی کم شدت BFR اتفاق می افتد، به دلیل رشد سلول­های عضلانی تغییر یابد. از اینرو پژوهش حاضر با بررسی تأثیر تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر هورمون­های مرتبط با قدرت و اندازه عضله، در صدد پاسخ به این سوال است که آیا افزایش احتمالی در قدرت و اندازه عضله پس از سه هفته تمرین مقاومتی BFR به سازگاری هورمونی وابسته است؟

 

1-3-ضرورت و اهمیت تحقیق

 

افزایش آمادگی و تقویت قابلیت­های جسمانی ورزشکاران برای بالا بردن کیفیت اجرای مهارت­های ورزشی، همواره مورد توجه متخصصان و محققان علوم ورزشی بوده است. در سال­های اخیر، تلاش زیادی برای بهبود عملکرد ورزشکاران رشته­های مختلف ورزشی انجام شده است. در این راستا، می­توان به انجام تمرینات تخصصی بدنسازی و استفاده از وسایل و تجهیزات مدرن اشاره کرد. یکی از مؤثرترین و متداول­ترین روش­ها برای افزایش عملکرد ورزشکاران رقابتی، استفاده از شیوه­های تمرینی مناسب است. از اینرو، بسیاری از ورزشکاران حرفه­ای و همچنین افرادی که به صورت تفریحی ورزش می کنند، همواره در برنامه­های آمادگی جسمانی و بدنسازی خود در جستجوی شیوه­های تمرینی مناسب هستند. در تحقیق حاضر، نوع تازه­ای از تمرینات ورزشی مورد بررسی قرار گرفته است که بر اساس شواهد پژوهشی، این امکان را برای ورزشکاران بویژه مردان ورزشکار فراهم می­آورد تا بتوانند با بهره­گیری از تمرینات مقاومتی BFR، قدرت و اندازه عضلات خود را افزایش داده و از این طریق سطح عملکرد ورزشی را ارتقاء بخشند. نتایج تحقیقاتی از این دست، از یک سو کمک می­کند تا ورزشکاران با اطمینان خاطر این تمرینات را در برنامه­های بدنسازی خود که با هدف افزایش قدرت و اندازه عضله انجام می­شود، بگنجانند.

 

 

1-4-اهداف تحقیق

 

1-4-1-هدف کلی

 

هدف کلی از انجام این تحقیق بررسی اثر تمرینات مقاومتی با جریان خون محدود شده بر سطح سرمی هورمون­های مرتبط با قدرت و اندازه توده­عضلانی است.

 

1-4-2-اهداف اختصاصی

 

 

1. تعیین سطح سرمی کورتیزول در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1. تعیین سطح سرمی هورمون رشد در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1. تعیین سطح سرمی تستوسترون در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1. تعیین سطح سرمی IGF-1 در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1. تعیین اندازه دور ران در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1. تعیین 1RM اسکوات در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1. تعیین 1RM جلو پا در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی.

 

1-5-فرضیات تحقیق

 

 

1. بین سطح سرمی کورتیزول مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

1. بین سطح سرمی هورمون رشد مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

1. بین سطح سرمی تستوسترون مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

1. بین سطح سرمی IGF-1 مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

1. بین اندازه دور ران مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

1. بین 1RM اسکوات مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

1. بین 1RM جلو پای مردان جوان در گروه­های مختلف پس از سه هفته تمرین مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد.

 

f Sports Medicine